Review Makita-magnetron: 'Zo gepiept' |
|
|
|
|
 |
| 199 sec |
Makkelijke en handzame magnetron, maar overtuigt hij de brood etende Nederlander?
Makita bracht de afgelopen jaren diverse leuke gadgets op de markt, van koffiezetapparaten, waterkokers en koelboxen tot vouwfietsen. Een van de nieuwste is een magnetron op accu, de MW001G. Deze gloednieuwe gadget is vanaf 1 juni op de Nederlandse markt verkrijgbaar en wij mochten er een testen. Hieronder de review.
| Mijndert-Jan van Beijnum (l) en Mitchel Verhoeks het magnetron-testteam. |
Voor de test reizen wij af naar Veenendaal; daar is een aanlegteam van hoveniersbedrijf Greendex bezig op een klus. Helaas verstoort zomerstorm Poly de werkzaamheden en besluiten we te gaan lunchen in de kantine van Greendex. De testers zijn Mijndert-Jan van Beijnum (28) en Mitchel Verhoeks (22). De mannen hebben 's morgens gestraat en zijn dus toe aan een stevige lunch. Als vakblad hebben wij de lunch verzorgd; er is ruime keus uit poffertjes, pasta bolognese, broodjes frikandel, nasi met kipsaté, satéstokjes, broodjes hamburger en diverse smaken broodjes bapao. Zo'n gebruikerstest moet immers grondig worden aangepakt.
|
|
'Nou, daar kun je je bek aardig aan verbranden'
| |
|
Mijndert-Jan van Beijnum
Mitchel Verhoeks
|
Review
De twee heren zijn nieuwsgierig naar het apparaat. De eerste indruk is goed. Het design wordt geprezen, de opvallende vierkante vorm wordt handig bevonden. Verhoeks: 'Zo kun je hem makkelijk ergens tussen schuiven in de bus.' Van Beijnum vindt het gewicht van de magnetron erg meevallen. Zelfs met de twee grootste 40V-accu's erin; dan kom je op 13,1 kg uit.
Genoeg gekeken, het is tijd voor de vuurdoop. De eerste twee broodjes hamburger worden erin geschoven. Zonder de gebruiksaanwijzing te bekijken, wordt de magnetron aangezet. Dat gaat eenvoudig; het bedienen werkt logisch met vier knoppen, waarvan één draaiknop. Het is natuurlijk ook maar een magnetron, niets ingewikkelds. Binnen een seconde staat de magnetron tevreden te zoemen. Beide heren vinden het geluid meevallen, niet vervelend tijdens de lunch.
De hamburgertjes hebben één minuut nodig op 750 watt, aldus de verpakking. Dit wattage heeft de Makita-magnetron helaas niet; hij gaat maar tot 500 watt. De heren hebben even moeite om de hamburgers heet te krijgen, want beide hamburgers zijn er in één keer in gedaan. Samen met het lagere wattage zorgt dat ervoor dat het even wat langer duurt. Na drie keer checken en opnieuw aanzetten zijn de burgers klaar. Verhoeks merkt scherp op: 'Nou, daar kun je je bek aardig aan verbranden.' Heet worden ze dus uiteindelijk wel. Van Beijnum vraagt zich af of het niet te lang duurt om echt grote magnetronmaaltijden te verwarmen, zoals de spaghetti bolognese die klaarstaat.
 | | Het opvallende vierkante uiterlijk wordt handig gevonden |
|
|
Foutcode
Toch lijkt dat mee te vallen. De nasi-kipsaté wordt al klaar bevonden na vijf minuten op 500 watt. Dampende stoom komt ervanaf. Van Beijnum: 'Het is eigenlijk zo gepiept.' Collega Verhoeks test ook het deurtje nog even; dat blijkt soepel te lopen. Het enige nadeel dat we ontdekken, is dat de magnetron af en toe de foutcode F09 geeft. We vermoeden eerst dat dit een lege accu betekent, maar de accuduur wordt weergegeven op het paneel. Naslag van de gebruiksaanwijzing leert dat de beveiligingsfunctie bij deur openen/sluiten in werking kan zijn. Dat is direct verholpen als we de deur gewoon weer open en dicht doen. 'Misschien komt het doordat we de magnetron zo uitgebreid testen en vaak open en dicht doen', filosoferen de heren. Wat ook mooi wordt bevonden, is de geïntegreerde verlichting. Je ziet je bapao netjes rondjes draaien tijdens het opwarmen.
Accuduur
Een belangrijk punt is natuurlijk altijd de accuduur. Een magnetron vraagt behoorlijk wat vermogen; zullen die accu's niet snel leeg zijn? Dat lijkt erg mee te vallen. Van Makita hebben we de twee grootste 40V-accu's van 8,0 Ah gekregen. Daarmee lijken we per accu een goede 20 minuten op het hoogste vermogen te kunnen werken. Greendex werkt toevallig eveneens met enkele andere Makita-producten en heeft dus ook een 40V, 2,0Ah-accu liggen. Volgens Makita kun je hiermee op het hoogste vermogen drie à vier minuten werken, maar wij tellen op één volle 2Ah-accu toch wel acht à negen minuten. Niet slecht, zo wordt geoordeeld.
|
|
Een magnetron vraagt behoorlijk wat vermogen; zullen die accu's niet snel leeg zijn?
| |
|
Specificaties
De magnetron is 31,8 cm lang, 34,3 cm breed en 33,8 cm hoog en volgens Makita stof- en waterbestendig. Of hij echt water- en stofbestendig is lastig te testen in deze kleine test. Gezien Makita’s ervaring met bouwmateriaal verwachten wij hierin geen problemen. Je kunt de magnetron gebruiken met diverse 40V-accu’s: de BL4020, BL4025, BL4040, BL4050F en BL4080F. Je schuift de accu erin aan de achterkant van de magnetron en hij kan met één of twee accu’s worden gebruikt. Zoals genoemd heeft de magnetron twee vermogenstanden, 350 en 500 watt, en hij is voorzien van een timer. De binnenkant van de magnetron is 25,5 cm breed, 24,1 cm diep en 12 cm hoog. Met een inhoud van 8 liter is de magnetron prima geschikt voor de meeste maten Tupperware-bakjes en kant-en-klaarmaaltijden. Ook handig is dat er een USB-poort in het apparaat zit. Je kunt dus tegelijkertijd je mobiel opladen. Verder is het mogelijk om een schouderriem voor de magnetron te kopen, zodat je het draagbare apparaat makkelijk van de bus naar bijvoorbeeld de lunchplek kunt verplaatsen. Een rondje googelen leert dat de magnetron rond de 800 euro incl. btw kost. Dit is exclusief laders en accu’s.
|
|
|
Misschien moeten ze volgende keer een tosti-ijzer op accu uitbrengen; dan kunnen we mét brood lunchen en toch warm
| |
|
Broodeters
Misschien is Nederland niet de beste markt voor een draagbare magnetron op accu. Nederlanders staan nu eenmaal bekend als broodeters. Wij schijnen gemiddeld 60 kg brood per persoon per jaar te eten, waarmee we zelfs tot de grootste broodeters ter wereld behoren. Maar verandering van spijs doet duidelijk eten. Als Verhoeks en Van Beijnum lunchen met een bord warm eten, moeten ze toegeven dat het toch wel erg lekker is, zo'n warme lunch. 'Zeker in de winter', aldus Verhoeks. De lunchtafel wordt langzamerhand steeds leger, want er moet 'goed getest' worden. Als er later nog twee andere collega's komen binnenlopen, sneuvelen ook de laatste twee frikandelbroodjes. Het team heeft nog een tip voor Makita: 'Misschien moeten ze volgende keer een tosti-ijzer op accu uitbrengen; dan kunnen we mét brood lunchen en toch warm.'
|
|
| Er zijn nog geen reacties. |
Tip de redactie
|
