| Fons Linders,
vrijdag 22 november 2019 |
 |
| 106 sec |
Duurzaamheid en klimaatadaptatie zijn een ver-van-mijn-bedshow; waarderekentools, kwaliteitskeurmerken en normeninstituten dus ook.
Het stikt in Nederland van de normen en richtlijnen op het gebied van bomen en planten. Mag ik eens iets zeggen over al die regeltjes, dan weer hier, dan weer daar? Ik kijk niet naar labels als ik een boom of plant uitzoek; ook niet naar de prijs, trouwens. Ik weet na één handdruk wat voor vlees ik in de kuip heb.
Ik laat me door niemand voorschrijven wat waarde of kwaliteit heeft; dat bepaal ikzelf. De waarde van bomen en planten zit hem voor mij en mijn klanten in het (volwassen) karakter en het verrassingselement. Als ik me aan alle richtlijnen voor 'kwaliteit' zou houden, zou ik de hele dag bezig zijn om al mijn plantgoed bij elkaar te sprokkelen. Want ik ken geen aanbieder die alles wat ik wil onder keurmerk verkoopt; voor zover ik weet, bestaat er nog geen cash & carry die alles onder keurmerk heeft staan.
Maar eigenlijk wil ik mijn klanten helemaal niets aanpraten. Ik geloof in keuzevrijheid. In werkelijkheid zit de kwaliteit en waarde van groen voor klanten in gezond en mooi plantmateriaal. En wat gezond is en mooi, kan ik prima zelf bepalen. Duurzaamheid en klimaatadaptatie zijn voor de klant een ver-van-mijn-bedshow; waarderekentools, kwaliteitskeurmerken en normeninstituten dus ook.
|
|
Ik wil mijn klanten geen circulaire tuin door de strot duwen of de moraalridder uithangen over klimaatbestendigheid
| |
|
Nee, ik ben niet gevoelig voor wat verkopers aan de man willen brengen omdat het 'goed' of 'slecht' is, of voor verhalen in de krant over gemeenten die willen scoren met duurzaamheid. Ik wil mijn klanten geen circulaire tuin door de strot duwen of de moraalridder uithangen over klimaatbestendigheid. Met mijn boerenverstand kan ik zelf ook wel beredeneren dat een tuin niet teveel betegeld moet zijn.
Tot slot denk ik even hardop: kost het maken van richtlijnen door al die clubjes niet heel veel tijd en heel veel geld? Dan is de hamvraag, waar het uiteindelijk allemaal om draait in deze sector: wordt er door deze richtlijnen eigenlijk een boom extra aangeplant? Nou, volgens mij niet. De vraagkant, de kant waaraan wij staan, verandert hooguit door modetrends. Klanten willen wat hip is. Rolmodellen zoals Rob Verlinden en programma's zoals Eigen huis en tuin hebben daar invloed op. Maar zodra een tuincoach over groenpercentages of kweekvoorschriften begint, zappen de kijkers naar een andere zender. Zo is het met alle eindklanten: zodra er ook maar een zweem van 'moeten' aan te pas komt bij een nieuwigheid, haken ze af. Nederlanders laten zich niks opdringen, en gelukkig maar. Want mocht de overheid ooit op de proppen komen met regels en wetgeving voor groen, dan zal dat de nodige creativiteit morsdood maken. En laat creativiteit nou net de basis zijn van ons vak.
|
|
Richtlijnen planten geen boom extra aan
| |
|
Ik raad de groensector aan om zich niet teveel aan te trekken van labels of programma's die de waarde van groen zouden bepalen. Wij moeten gewoon op onszelf vertrouwen. Wij zijn zelf de specialist; we denken allemaal groen. Wat vaak misschien nog ontbreekt, is het doorgaan. Zou het niet beter zijn als we gewoon 'doen' in groen, kansen pakken op iedere plaats waar groen kan?
Fons Linders is eigenaar van Fons Linders Tuinmeesters.
|
|
| Er zijn nog geen reacties. |
Tip de redactie
|
