'Nederland krijgt in de toekomst ook een tegeltaks' |
|
|
|
|
| 192 sec |
Hovenier Zantboer heeft een zwak voor romantische groene Engelse tuinen
Als zoon van een aannemer kreeg Gert-Jan Zantboer hard werken en het ondernemerschap met de paplepel ingegoten. Maar de bouw trok niet. Het groen des te meer; Zantboer omschrijft zichzelf als een echte groene hovenier. Zijn stijl: romantische klassiek Engelse tuinen, met als specialiteit vormsnoei. 'Ik zie het vak en de passie veranderen. Het echte ambacht verdwijnt.'
Hoveniersbedrijf Gert-Jan Zantboer is eenmanszaak in Steenbergen. Het is een bedrijf aan huis. We nemen plaats aan de keukentafel, waar de risotto voor vanavond al klaarstaat. Zantboer begon op de lagere tuinbouwschool, volgde daarna de middelbare tuinbouwschool en sloot zijn opleiding af met nog een jaartje op de hogere tuinbouwschool in Boskoop. Direct na school ging hij in militaire dienst, waarna hij eindelijk kon gaan werken in het groen.
Ondernemerschap
'Ik heb na mijn militaire dienst drie maanden voor een baas gewerkt. Een vast contract zat er daar niet in. Toen heb ik de stap gezet om voor mezelf te beginnen. Die stap durfde ik te zetten omdat ik ook nog uren kon maken in het aannemersbedrijf van mijn vader. Dit ging eigenlijk heel goed; binnen een paar jaar werkte ik met drie man in het bedrijf. Tot ik op mijn 27e instortte.' Er werd een hersentumor bij de hovenier vastgesteld. Zantboer vervolgt: 'De tumor bleek goedaardig, maar wel groot en hij moest worden verwijderd.' Uiteindelijk was Zantboer zo'n negen maanden uit de roulatie. Bij terugkomst was zijn personeel verdwenen, net als veel van zijn klanten.
|
'Godzijdank was ik verzekerd. Er zijn veel onverzekerde hoveniers, omdat het zo duur is'
| |
|
Gezondheid voorop
'Ik moest toen eigenlijk opnieuw beginnen. Godzijdank was ik verzekerd. Want dat zie ik vaak: zelfstandigen die zich niet verzekeren, omdat het zo duur is. Het is ook duur, maar je weet nooit wat er kan gebeuren.' Gelukkig herstelde Zantboer volledig van de hersentumor. 'Uiteindelijk heb ik hier veel van geleerd. Werken is belangrijk, maar je leven en je gezondheid zijn belangrijker.' Zantboer koos ervoor om als zelfstandig hovenier verder te gaan. Uiteindelijk kwam er nog een oud-stagiair in dienst. Die bleef een jaar of 17, maar is inmiddels alweer tien jaar geleden vertrokken. 'Het is niet altijd makkelijk als zelfstandige, maar hier voel ik me het prettigste bij.'
Beton en bestrating? Nee, bedankt
De stijl van Zantboer kan het best worden omgeschreven als romantisch klassiek Engels. Zijn hart gaat sneller kloppen van strak gesnoeide hagen en weelderige bloeiende borders met zachte kleuren. 'Ik ben een gepassioneerd vakidioot en werk het liefst met planten, niet met beton of bestrating. Ik verkoop dan ook vaak nee, vooral bij nieuwbouwhuizen. Je ziet daar vooral overkappingen, tegels en schuttingen. De trend is nu vooral dode materialen, maar zo maak je geen tuin. Niet dat ik me daar te goed voor voel, maar dat is niet waar mijn kracht ligt. Vaak wordt hierbij ook gezocht naar de laagste prijs. Hier in de buurt alleen al werken twee bedrijven met Polen, die bijvoorbeeld alleen maar schuttingen zetten. Als je ziet welke prijzen zij hanteren, daar kan en wil ik niet tegenop.'
Tegeltaks
'De verhoudingen in veel nieuwe tuinen zijn niet in orde. 40 procent groen wordt niet eens gehaald, terwijl ik het liefst 60 procent groen en 40 procent verharding zie. Ik denk wel dat we in de toekomst naar een Belgisch systeem gaan, dat er ook hier in Nederland een tegeltaks komt. Dan moet je bijvoorbeeld extra WOZ-heffing betalen als je tuin verhard is. De informatie die hiervoor nodig is, kunnen gemeentes al uit dronevluchten halen.'
|
'Ik ben weleens vanachter de vitrage gefilmd tijdens het spuiten van buxus'
| |
|
Buxus
Met vormsnoeien als specialiteit heeft Zantboer ook ervaring met de buxusrups. 'In mijn klantenbestand zijn er veel met meterslange buxushagen, hagen die ik al tientallen jaren verzorg. Die wil je niet ten prooi laten vallen aan de buxusrups. Ik greep toen naar gewasbeschermingsmiddelen, al merk je dat consumenten hier over het algemeen negatief tegenover staan.' Toen de discussie over de koolmezensterfte volop in het nieuws was, had Zantboer hierover een aanvaring met de buren van een klant. 'Ik heb zelfs meegemaakt dat ik vanachter de vitrage van de buren werd gefilmd tijdens het spuiten van buxus. Ik heb daar toen aangebeld en gevraagd om dat filmpje te verwijderen. Je krijgt dan te horen: "Je mag niet spuiten, hè!" Terwijl die mensen niet eens weten waarmee ik spuit en dat ik als professional beschik over een spuitlicentie.' Toch heeft Zantboer zijn werkwijze aangepast. 'Inmiddels doe ik het anders. In het voorjaar spuit ik niet meer; dan krijg je geen discussies. Ik hang feromoonvallen op; dan heb je minder eitjes. En in het najaar spuit ik één ronde. Zo werkt het ook goed.'
|
'Ik ben misschien old-school, maar als je die planten niet kent, hoe maak je dan een beplantingsplan?'
| |
|
Old-school
Als klassiek hovenier met dito scholing maakt Zantboer zich weleens zorgen over de toekomst van het vak. 'Ik zie veel hoveniers actief die van toeten noch blazen weten. Ieder jaar ga ik met mijn vriendin naar de Chelsea Flower Show. Je spreekt daar landschapsarchitecten die hoog staan aangeschreven, maar continu vragen: welke plant is dat? Ze weten eigenlijk bijna niks. Ik ben dan misschien old-school, maar als je die planten niet kent, hoe maak je dan een beplantingsplan? De jonge garde haalt veel van internet en plaatjes, zonder kennis over bodem, planteigenschappen en groeiperiode. Je ziet vaak beginnersfouten, zoals lavendel in de schaduw, of dat alles in het beplantingsplan dezelfde bloeiperiode heeft. Je ziet het vak en de passie veranderen. Het echte ambacht lijkt te verdwijnen. En dat is niet gek, want de opleiding zoals ik die heb gehad, bestaat gewoon niet meer. In mijn tijd studeerden er nog vier à vijf klassen af met 30 leerlingen per klas. Nu heb je in Goes één klasje met vijf leerlingen. Zo zonde, want het is zo'n prachtig vak.'
LOGIN met je e-mailadres om te reageren. |
|
|
Er zijn nog geen reacties. |
Tip de redactie
|