| Ronald Houtman,
vrijdag 6 maart 2020 |
 |
| 176 sec |
Soms wordt er een winterharde plant (her)ontdekt die voordien nog niet bij ons bekend was. Dat is ook gebeurd met Heptacodium miconioides. Die is nu vrij bekend, maar tot voor redelijk kort was deze Chinese heester in het westen totaal onbekend.
 |
China
In het najaar van 1877 ontdekt de Engelsman William Hancock in Oost-China verschillende hem onbekende planten. Hij verzamelt materiaal en stuurt dit naar Kew Gardens in Londen - waar men er vervolgens niets mee doet. Dertig jaar later verzamelt de beroemde planthunter Ernest Wilson in de Chinese provincie Hubei ook materiaal van deze - tot dan toe dus nog steeds onbekende - heester, en stuurt dit naar het Arnold Arboretum in de Verenigde Staten. Dit wordt vervolgens beschreven als Heptacodium miconioides. In 1952, dus 75 jaar (!) nadat het is verzameld, wordt een beschrijving van het door Hancock verzamelde materiaal gepubliceerd. Men denkt echter dat het om een tweede soort gaat en noemt deze Heptacodium jasminoides. Later blijkt dat dit niet het geval is. Er is dus maar één soort, die automatisch de eerst gegeven naam krijgt: H. miconioides.
De tekst loopt door onder de afbeelding
Deze publicaties verschenen steeds in (semi)wetenschappelijke werken. De praktijk - boomkwekers, hoveniers en tuinliefhebbers - schonk er dan ook weinig aandacht aan. Het ging immers om een plant waar niemand van had gehoord, die niet in cultuur was en alleen in het verre China groeide. Tot 1980. Tijdens een Amerikaans-Chinese expeditie worden zaden van H. miconioides verzameld en meegenomen naar de Verenigde Staten. Enkele jaren later blijkt dat de planten bijzonder winterhard zijn (ze doorstonden zonder enig probleem -23 °C) en ook dat ze gemakkelijk door zomerstek te vermeerderen zijn. In 1983 krijgt L.K.J. Ilsink (Darthuizer Boomkwekerijen, Leersum) stekken van H. miconioides en plant deze op de kwekerij. Het duurt echter tot 1986 voordat de uitbundige bloei opvalt en de struik de aandacht krijgt die hij verdient.
Familie
Het geslacht Heptacodium bestaat uit slechts één soort, H. miconioides. De plant behoort tot de Caprifoliaceae en is het nauwst verwant aan Leycesteria. Deze plantenfamilie is van groot belang voor onze tuinen; onder andere Abelia, Diervilla, Lonicera, Symphoricarpos en Weigela behoren tot de Caprifoliaceae. Er is geen officiële Nederlandse naam voor H. miconioides, maar meestal wordt de plant zevenzonenboom genoemd. Dit is feitelijk een vertaling van de geslachtsnaam Heptacodium, wat 'hoofdje met zeven bloemen' betekent. De naam slaat op het feit dat er boven iedere krans van zeven bloemen één topbloem staat. De bloemen in de krans - niet altijd zeven, overigens - zijn dan de 'zonen'.
|
|
Heptacodium miconioides is een forse meerstammige struik tot kleine boom, die 4-7 m hoog wordt
| |
|
Grote struik
Heptacodium miconioides is een forse meerstammige struik tot kleine boom, die circa 4-7 m hoog wordt. Eerst groeit de struik vaasvormig op, maar op latere leeftijd wordt hij ronder. Indien doorgekweekt als boom zal de kroon ook rond zijn. De sierwaarde begint al bij de bast. Deze is opvallend geelbruin tot lichtbruin en schilfert af in stroken. Dit begint al op vrij jonge leeftijd. De bladeren, die steeds tegenover elkaar staan, zijn eveneens kenmerkend. Ze hebben drie evenwijdig lopende hoofdnerven. 's Zomers is het blad frisgroen en in de herfst kleurt het rood tot purperachtig.
Afhankelijk van de standplaats verschijnen de zuiverwitte bloemen vanaf begin september tot begin oktober. De bloemen staan in forse pluimen aan de toppen van de twijgen. De afzonderlijke bloemen zijn ongeveer 1 cm groot en staan, zoals al aangegeven, in kransen van zes tot acht bloemen bijeen met daarboven steeds één topbloem. De bloemen geuren aangenaam en zoet en trekken zeer veel bijen aan. H. miconioides is dan ook een prima drachtplant. Na de bloei kleuren de kelkjes helderrood, wat een extra sierwaarde is. In Frankrijk is de cultivar Tianshan ('Minhep') ontstaan. Deze is gelijk aan de soort H. miconioides, maar blijft een fractie kleiner en bloeit al rijk op jonge leeftijd. Bij oudere struiken is dit verschil dus te verwaarlozen.
De tekst loopt door onder de afbeelding
Toepassing
Heptacodium is geen moeilijke plant om te gebruiken. Het is weliswaar een echte zonminner, maar op een plaats in de (half)schaduw doet hij het ook prima. Hou er wel rekening mee dat de struik op een beschaduwde plaats minder rijk zal bloeien. Volle zon heeft dus wel de voorkeur. Het blad loopt gewoonlijk al vroeg in het voorjaar uit en kan iets te lijden hebben van zware nachtvorst. Maar de plant herstelt zich altijd en er is nooit blijvende schade. Iedere goed doorlatende grond voldoet. Hoewel Heptacodium droogte goed verdraagt, verdient het aanbeveling dat de plant voldoende vocht kan opnemen. Voorts mag de bodem niet te arm aan voedingsstoffen zijn. H. miconioides kan prima worden gesnoeid. Ook oude takken zullen goed uitlopen, waardoor oudere struiken steeds goed gevormd kunnen worden. De meest voor de hand liggende toepassing is als sierheester. De grote sierwaarde in bast, bloei, vruchten, herfstkleur en bloeitijd in de nazomer maakt van Heptacodium een veelzijdige struik. De plant heeft wel voldoende ruimte nodig om zich te ontwikkelen, maar op de juiste plaats in tuin of park is het een echte blikvanger.
|
|
Heptacodium is geen moeilijke plant om te gebruiken
| |
|
Antoon Rijnbeek Handelskwekerij BV uit Boskoop kan H. miconioides in verschillende groottes leveren. En omdat Heptacodium al op vrij jonge leeftijd bloeit, kan er al binnen één of enkele jaren volop van deze prachtige struik worden genoten.
|
|
|
 |
|
Stephan E.G Ludwig
Friday 15 October 2021 |
|
Goede morgen.
Ik heb in mijn tuin een kleine 7-zonenboom/struik, en vier jaar geleden vanuit kweekpot in de volle grond gezet
Van onderuit zijn er veel vertakkingen. Kan ik de boom/struik vermeerderen door gebruik te maken van één van deze vertakkingen?
MvrGr Stephan E.G. Ludwig |
|
|
Tip de redactie
|
