Column: Schooltuinen zijn geen kinderspel |
|
|
|
|
| Mark Vlasman, Florissant Tuinen,
maandag 14 juli 2025 |
 |
| 58 sec |
Een paar weken terug stapten we op de fiets, samen met stichting Springzaad, voor een tocht langs schooltuinen in Breda en omgeving. We hebben er de laatste jaren al heel wat ontworpen en aangelegd, en steeds weer denk ik: hier moeten we méér mee. Kinderen een zetje richting biodiversiteit geven, dat voelt goed.
Maar zoals zo vaak: enthousiasme is niet genoeg. Zonder onderhoud en water gaat het snel bergafwaarts. En als een schoolleider of docent zijn nek uitsteekt voor een tuin, dan moet dat wel iets opleveren. Anders droogt niet alleen de tuin op, maar ook de motivatie.
In mijn hoofd zie ik kinderen huppelend tussen bloemen, ruikend, ontdekkend, verwonderd. De realiteit tijdens de fietstocht was wat minder vrolijk: zes plantensoorten in totaal, en op een school waar het ooit begon met een geurig kruidentuintje, was nu alleen nog wat struikgewas over. 'Ja, die kinderen spelen alles kapot,' zei een hovenier ter plekke. Was het dan toch niet haalbaar? En toch. Onderweg voerden we goede gesprekken. Er waren foto's van tuinen die wel floreerden. Wat bleek: op die scholen was er altijd iemand die zich verantwoordelijk voelde. Een leerkracht, conciërge of zelfs een ouder. Soms werden de klassen bij het beheer betrokken. Het kan dus wél.
|
|
We werken al succesvol samen met VvE's aan gedeeld tuinbeheer. Waarom zou dat bij scholen niet kunnen?
| |
|
We werken al succesvol samen met VvE's aan gedeeld tuinbeheer. Waarom zou dat bij scholen niet kunnen? Met een sterker, biodivers sortiment, degelijk grondwerk en kant-en-klare lespakketten die het eigenaarschap bij de kinderen leggen, maken we van de schooltuin een echte lesomgeving.
Maar nu eerst vakantie. Penopolesos, ergens in Europa. Aanbevolen door m'n digitale vriend ChatGPT. Als het tegenvalt, weet ik wie ik moet hebben... Fijne zomer!
| LOGIN
met je e-mailadres om te reageren.
|
|
|
| Er zijn nog geen reacties. |
|
