 |
| 95 sec |
Zodra we onze opleiding hebben afgerond, stappen we doorgaans linea recta het werkveld in. De machines draaien, de agenda staat vol en de dagen zijn te kort. Begrijpelijk. Maar ergens onderweg lijkt de vanzelfsprekendheid van blijven leren te verdampen.
Terwijl we onszelf in ons vak groot praten over vakmanschap, duurzaamheid en vooruitgang, vergeten we soms te investeren in wat misschien wel het belangrijkste kapitaal is in onze sector: de mens. Jijzelf, of je medewerkers.
|
|
Want laten we eerlijk zijn: hoe komt het dat een investering van twintigduizend euro in een nieuwe grasmaaier zelden tot discussie leidt, terwijl een cursus van tweeduizend euro voor persoonlijke of professionele ontwikkeling als buitensporig wordt ervaren?
| |
|
Want laten we eerlijk zijn: hoe komt het dat een investering van twintigduizend euro in een nieuwe grasmaaier zelden tot discussie leidt, terwijl een cursus van tweeduizend euro voor persoonlijke of professionele ontwikkeling als buitensporig wordt ervaren? Is dat omdat het tastbaarder is? Omdat je een machine kunt vastpakken en afschrijven, maar kennis en vaardigheden niet op de balans staan? Of zit het dieper? In gesprekken met hovenier hoor ik regelmatig: 'Je leert het in de praktijk.' Natuurlijk, de praktijk is een uitstekende leermeester. Zeker voor dit praktische vak. Maar wie alleen leert door ervaring, mist de verrijking van nieuwe perspectieven, van bewust reflecteren en van gericht oefenen. En ja, misschien speelt generatie hierin ook een rol? Maar nee, volgens recent onderzoek is generatiedenken inmiddels achterhaald. Dus waarom durft deze sector niet te investeren in persoonlijke ontwikkeling?
Zelf volgde ik onlangs nog een cursus presenteren. Kostte 1.500 euro - geen kattenpis - maar het was elke euro waard. Want ja, ik stond in januari in Hardenberg op het podium voor 150 hoveniers en nee, dat ging niet beroerd. Maar goed is niet altijd goed genoeg. Ik wil groeien. Beter worden. Mezelf blijven ontwikkelen. Waarom zou ik daar níét in investeren? Misschien was het ook die gedachte die ons inspireerde om een eigen AI-cursus te organiseren, specifiek gericht op hoveniers. Geen wollige theorie, maar praktijkgericht en toegankelijk. We vroegen er 175 euro voor - een schijntje, zou je denken, zeker als je kijkt naar de potentie van AI voor de sector. Toch hielden we even ons hart vast. Zouden jullie wel willen komen? Het antwoord was een overduidelijk ja. De eerste drie edities waren binnen no-time uitverkocht. Kennishonger is er dus wél.
|
|
Want hoe goed je apparatuur ook is - zonder vakbekwame, gemotiveerde gebruikers blijft het een stuk staal
| |
|
De vraag is nu: durven we structureel meer te investeren in dat wat ons vak echt vooruithelpt? Niet alleen in machines, maar ook in mensen. Want hoe goed je apparatuur ook is - zonder vakbekwame, gemotiveerde gebruikers blijft het een stuk staal. Persoonlijke ontwikkeling is geen luxe. Het is een voorwaarde voor een toekomstbestendige sector. Laten we daar net zo vanzelfsprekend in investeren als in het materieel in je bus.
| LOGIN
met je e-mailadres om te reageren.
|
|
|
| Er zijn nog geen reacties. |
Tip de redactie
|
