'Ik wilde mijn bedrijf het liefst overdragen aan mijn eigen medewerkers' |
|
|
|
Steffen van Zundert,
donderdag 24 april 2025 |
 |
| 250 sec |
Eigen personeel neemt Hoveniersbedrijf Jan van den Heijkant over
Na een traject van vier jaar is per 1 januari 2025 de overname van het Hoveniersbedrijf Jan van den Heijkant een feit. Voor Jan van den Heijkant is het de kroon op zijn carrière dat zijn hoveniersbedrijf wordt overgenomen door drie van zijn eigen medewerkers. Voor Arjan Snijders en zijn collega's Ted Willemse en Edwin van Dongen is het de start van een compleet nieuwe fase. In een openhartig gesprek vertelt Van den Heijkant waarom hij besloot om te stoppen, en waarom hij er bewust voor koos om zijn bedrijf aan zijn eigen medewerkers over te dragen.
Jan van den Heijkant (links) en Arjan Snijders (rechts) |
We ontmoeten Jan van den Heijkant en Arjan Snijders op het eigen kantoor in Oosterhout, in de schuur naast de oude boerderij die nog van de vader van Van den Heijkant is geweest. Het begon allemaal zo'n veertig jaar geleden, toen Van den Heijkant zijn hoveniersbedrijf oprichtte. Het bedrijf groeide door en Van den Heijkant maakte veel ontwikkelingen mee in de branche. Van den Heijkant: 'In het begin moest je met beperkte middelen een tuin maken. Je had alleen wat variatie in de grindtegels en er waren wat bielzen. Pas later kwam er meer. Je moest toen nog de boer op, om mensen uit te leggen dat een tuin meer waarde heeft dan alleen een stoepje om op te zitten.' Op dit moment werken er zo'n twaalf mensen bij Hoveniersbedrijf Jan van den Heijkant. Van den Heijkant: 'Veel hoveniers beginnen kleinschalig en zijn vooral gericht op het maken, en minder op het managen. Ik heb dat mezelf aangeleerd in de loop van de jaren. Als je groter groeit dan blijft dat managen soms een beetje achter. Dat zie ik ook bij andere bedrijven. Dan denk ik: Ja, wij zijn ook geen managers. Eigenlijk zou je iemand moeten inschakelen om de tent te organiseren als het bedrijf groter wordt.'
Afsplitsing
Snijders begon 22 jaar geleden als stagiair bij het hoveniersbedrijf. Met Willemse en Van Dongen, de collega's waarmee hij het bedrijf gaat overnemen, vormt hij in het begin samen een ploeg. Als het bedrijf verder groeit, worden de ploegen opgesplitst en verdeeld over meerdere bussen. De projecten worden nu verdeeld over de drie afdelingen van het bedrijf: zakelijk onderhoud, particulier onderhoud en projecten/bodembouwwerk. Op het moment dat Snijders in dienst gaat, zit het hoveniersbedrijf flink in de lift. Een van de oud-medewerkers is Mark Vlasman (bij de lezers wellicht bekend door zijn columns voor dit vakblad). Vlasman splitst zich af van het moederbedrijf en begint Florissant Tuinen, gespecialiseerd in tuinontwerp. De twee bedrijven zitten in hetzelfde pand, en werken veel samen. Maar na een jaar of drie groeit Florrissant Tuinen zo hard dat er in totaal bijna dertig mensen rondlopen. Er was niet genoeg plek meer op het terrein, en Florissant gaat onafhankelijk verder.
|
'Je moet niet wachten tot het moet, maar je moet het doen als het kan'
| |
|
Besluit
Een flink aantal jaren later besluit Van den Heijkant om te gaan stoppen. Hoe kwam hij tot dit besluit? 'Ik ben zo'n vijftien jaar geleden afgekeurd omdat ik mijn rug heb versleten. Toen kwam ik vaker op het kantoor te zitten. Het bedrijf groeide en kreeg steeds meer personeel, dan is dat sowieso nodig. Op een gegeven moment voelde ik dat het nog wel ging, maar ik merkte ook dat ik ouder werd. De verantwoordelijkheid voor het bedrijf begon na veertig jaar te voelen als een last op mijn schouders. Je hebt de verplichtingen naar je personeel en je klanten, je voelt een bepaalde druk. Ik heb het jarenlang graag gedaan, maar het geeft toch wat lucht om dat los te laten. Ik heb in die tijd verschillende gesprekken gehad met mijn accountant en die zei: 'Je moet niet wachten tot het moet, maar je moet het doen als het kan.' Dat vond ik een goede uitspraak.'
Voldoening
Voor de overname keek hij naar andere partijen om het bedrijf aan over te dragen, maar dat voelde voor hem niet goed. Hij besluit dat hij zijn bedrijf het liefste overdraagt aan zijn medewerkers. Van den Heijkant: 'We zijn met elkaar in gesprek gegaan, maar ze waren in de eerste instantie toch wel afhoudend. Nu, met zijn drieën samen, heeft iedereen zijn eigen kracht. Een overname draait om heel veel dingen. Er zijn emoties en het gaat natuurlijk over geld. Wat weegt dan het zwaarst? Voor mij was het belangrijkste dat ik een gevoel had van: ja, dit loopt goed. Het is mooi om deze stap te zetten met jongens waar ik al meer dan 20 jaar mee samenwerk. We hebben het bedrijf met zijn allen zo gemaakt. Daarom geeft het mij zoveel voldoening dat het bedrijf op deze manier wordt doorgezet.'
'Als je ja zegt, zeg je ook ja tegen de managementbaan'
Terughoudendheid
Waar kwam die terughoudendheid in eerste instantie vandaan? Snijders: 'Je zegt ook ja tegen de managementbaan, en dat je gaat minderen als hovenier. We hebben Jan altijd zeker 50 uur, of misschien wel 60 uur, in de week zien draaien. Daar was ik niet heel jaloers op.' Voor Snijders zijn er veel voordelen om het bedrijf samen met twee collega's over te nemen. Snijders: 'Als je het werk met zijn drieën kan dragen, dan kan je de taken verdelen. Dan wordt het natuurlijk iets lichter. En je hebt meer mensen om mee te sparren.'
|
'Jan was onze leermeester'
| |
|
Hoe verliep het proces?
Snijders: 'Toen we net begonnen met de overname werkten we nog vooral buiten. In de loop van de tijd zijn we steeds meer naar binnen getrokken en hebben we meer taken op ons genomen. Dat heeft wel een paar jaar geduurd. We hebben geen cursussen gevolgd, Jan was onze leermeester. Hij weet natuurlijk hoe alles werkt, en wij hadden zelf ook al veel ervaring met bijvoorbeeld klantcontact.' Toch werd een coach ingeschakeld om het traject van de overname te begeleiden en te versnellen. Van den Heijkant: 'In de loop van de jaren is er natuurlijk een bepaalde hiërarchie ontstaan in dit bedrijf. Ik werd toch een beetje gezien als de baas, en de andere drie zijn altijd medewerker geweest. Het moet uiteindelijk ook uit die jongens komen. De coach keek met een neutrale blik naar dat proces en heeft gestimuleerd dat zij een actievere rol namen.'
Lekker uitslapen
Op 31 december zitten ze samen bij de notaris om de overdracht officieel te ondertekenen. Hoe wordt Van den Heijkant straks wakker in januari, als hij geen eigenaar meer is van zijn hoveniersbedrijf? Van den Heijkant: 'Dan ga ik lekker uitslapen. Ik kan niet zeggen dat ik echt uitkijk naar mijn pensioen. Maar ik vind het ook niet jammer. Het is een natuurlijk proces, en ik heb er vertrouwen in dat het goed komt. Ik ga vast weer een andere uitdaging zoeken. Eigenlijk heb ik zoiets van: laat het eerst maar eens gebeuren.'
Advies
Heeft Van den Heijkant nog een laatste advies voor zijn opvolgers? Van den Heijkant: 'Er is meer dan alleen het werk zelf. Je hebt ook een thuis, een privé. Het is heel mooi om een passie te hebben voor je werk en om ervoor te gaan. Zie ook de leuke aspecten van het vak, je mag echt iets moois maken. Probeer een mooie mix te vinden tussen je eigen leven en in je werk. In het begin was ik nog niet zo wijs. Toen ging ik vol gas voor mijn bedrijf, maar dan loop je op een gegeven moment tegen een muur aan. Het is een heel mooi vak, maar probeer te doseren wat je kan doen en waar je je lekker bij voelt.'
LOGIN
met je e-mailadres om te reageren.
|
|
|
Er zijn nog geen reacties. |
Tip de redactie
|